Nakakatuwa, minsan mapapakibit-balikat na lamang ako sa tuwing maaalala ang aking buhay noong bata pa. Kapag naririnig ko ang kwentuhan ng matatanda patungkol sa kung gaano ako kapilya, kakulit, kabait at kasipag noong bata pa.. eh talagang hindi mapakli ang ngiti sa aking labi..
Sabi ng aking nanay, i started to talk straight & funny when i was 1 year old.. magaling daw ang memory ko kahit mahabang salita nabibigkas ko daw... like for example...pinagaya daw ng nanay saken ung kanyang linya na "Florante.. Florante.. simula ng dumating?!" ..nung ako na ang magsalita ganito daw ang pagkakabigkas ko.. "ante..ante.. waaaating?!" ay inaalik-ik daw sa katatawa ang nanay, lolo at lola ko na kung tawagin ko'y anda undo.. at anda idad...
Kwento ng anda idad ko.. masunurin daw ako nung bata... at the age of 4 nauutusan na daw ako bumili ng mga simpleng rekado.. nauutusan na daw ako maghugas ng plato at magwalis and at the age of 5 napagkakatiwalaan na daw ako utusan sa palengke...
Sabi ng nanay saken...kapag daw ako ang nautusan sa palengke masyado daw akong matinik sa sukli..sabi ko bakit ano ba ginawa ko non? sabi ng nanay gulat daw ung tindera doon sa palengke.. sabi daw sa nanay " oy, rosie... anak mo baga ung batang laging nabili dito na kalegie ang pangalan? aba talagang hinding hindi maloloko sa sukli eh.. kahit betsingko ang sukli kinukuha pa!" ng malaman ng nanay na ganoon pala ay natatawa na lamang.. hehehe
Un ay ilan lamang sa naaalala ng nanay ko. Ako naman... naaalala ko ung pinasali ako ng nanay ko sa amateur contest... singing and dancing ang talent ko na puro consolacion prize hehehehe .. naalala ko pa hanggang ngaun un dance step ko ha.. naaalala ko din un halos magpakahulog ako sa hagdan mula itaas pababa.. siguro sampung baitang ata un na kahoy tapos dalawang hagdan na bato... ayun.. bukol-bukol para lamang maisama ng anda idad, ganun din ang style ko para maisama ng anda undo...gusto kong sumama sa anda undo ko sa pamimingwit ng isda, sakay ng kanyang bangka...gusto ko ang ang sumagwang at itampisaw ang aking paa at kamay sa ilog na talagang ikigagalit ng anda undo ko at baka daw ako bumaligtad sa bangka. Gusto ko ang sumama sa anda idad ko pagtitinda ng ginataang hipon bago mananghali... ako ang tagasigaw ng "hipon!! hiponn!! bili kayo ng hipon bagong luto!!", tapos pagka hapon kasama ako ng anda idad sa pagdadasal bahay-bahay kasama ang iba pang mangdarasal, kasama din ako sa pagpapakulot ng buhok sa anda kusya...kasi kinukulutan ako ng libre ng anda kusya...
Palagi din ako nagpupunta sa bahay ng anda valeria ko...cya ung tyahin ng tatay ko na tumayong ama at ina. Kapag ako andun na... gustong gusto ko ung tatawagin ako ng anda ko.."oy kalegie..halika nga dito at bunutan mo ako ng puting buhok... ay sampung ubang ay betsingko ha." ako'y ganadong ganado sa pagbunot.. nakakapiso ako nun maghapon.. tapos kapag dun na ako naglalagi.. sasabihin non " oy kalegie ikay umuwi na, tulungan mo nanay mo hala uwi na" cyempre uuwi na ko.. lakad un mula primera pulo hanggang maracta.
Si nanay that time ay mananahi pa ng anda valeria... aalis ng maaga at uuwi ng hapon na. Si tatay naman tumutugtog pa sa Sulivan.. pianist cya dun sa calamba lingguhan kung umuwi.. kaya ang atensyon ko ay nasa lolo at lola ko... may kapatid na rin ako nun.. dalawang lalake.. si vivo at si esto na baby pa..
Nasanay ako sa ganung routine... minsan kalaro mga kapatid ko kapag wala ng ginagawa.. minsan kinukulit ko ang anda undo ko sa pagkwento tungkol sa mga hapon.. kahit paulit ulit ang kwento gusto ko ulit ulitin ang pagkwento non... dun ko nalaman na 3 kapatid ng lolo ko at sya lang ang nakasurvive... ung daw kuya nya si lolo andres ay binata pa ng dukutin ng hapon at patayin.. ang anda undo ko rin ang nagturo sa akin ng unang kanta...un ung "Ang bayan ko" lagi kaming duet non.. kaya ang tawag saken ng anda ko ay "usi.." umusisa ng lang daw ako ng umusisa...hehehe
Mahilig magtanim ang anda undo ko.. sa bakuran andun ang paborito kong puno ng suha, andun ang star apple, ang papaya, ang saging, balimbing at kamias.. paborito ko ang punong saging kasi ang saha non ay lumalaylay na pwede kong pagbitingan na sa ilog ang bagsak.. tabing ilog kasi kami nakatira. At kapag nalaman ng nanay na kami'y sa ilog naliligo naku para na kaming palaka sa pagiwas sa palo ng nanay... kung saan saan kami nakakarating makaiwas lang sa palo ng walis tingting..
Masaya ang life ko nung bata pa.. nang nasa elementary na ko nagkaroon na ko ng mga barkada na taga ibayo... minsan niyayakag ako manguha ng bignay at pipino... atkapag walang pmbyad sa bangka.. no choice kundi ang tawirin ang ilog.. malakas ang loob ko noon.. kahit hindi magaling lumangoy basta may kawayan akong dala na pwede kong kapita nkapag nakakaramdam na ng pagod...
Sabi ng aking nanay, i started to talk straight & funny when i was 1 year old.. magaling daw ang memory ko kahit mahabang salita nabibigkas ko daw... like for example...pinagaya daw ng nanay saken ung kanyang linya na "Florante.. Florante.. simula ng dumating?!" ..nung ako na ang magsalita ganito daw ang pagkakabigkas ko.. "ante..ante.. waaaating?!" ay inaalik-ik daw sa katatawa ang nanay, lolo at lola ko na kung tawagin ko'y anda undo.. at anda idad...
Kwento ng anda idad ko.. masunurin daw ako nung bata... at the age of 4 nauutusan na daw ako bumili ng mga simpleng rekado.. nauutusan na daw ako maghugas ng plato at magwalis and at the age of 5 napagkakatiwalaan na daw ako utusan sa palengke...
Sabi ng nanay saken...kapag daw ako ang nautusan sa palengke masyado daw akong matinik sa sukli..sabi ko bakit ano ba ginawa ko non? sabi ng nanay gulat daw ung tindera doon sa palengke.. sabi daw sa nanay " oy, rosie... anak mo baga ung batang laging nabili dito na kalegie ang pangalan? aba talagang hinding hindi maloloko sa sukli eh.. kahit betsingko ang sukli kinukuha pa!" ng malaman ng nanay na ganoon pala ay natatawa na lamang.. hehehe
Un ay ilan lamang sa naaalala ng nanay ko. Ako naman... naaalala ko ung pinasali ako ng nanay ko sa amateur contest... singing and dancing ang talent ko na puro consolacion prize hehehehe .. naalala ko pa hanggang ngaun un dance step ko ha.. naaalala ko din un halos magpakahulog ako sa hagdan mula itaas pababa.. siguro sampung baitang ata un na kahoy tapos dalawang hagdan na bato... ayun.. bukol-bukol para lamang maisama ng anda idad, ganun din ang style ko para maisama ng anda undo...gusto kong sumama sa anda undo ko sa pamimingwit ng isda, sakay ng kanyang bangka...gusto ko ang ang sumagwang at itampisaw ang aking paa at kamay sa ilog na talagang ikigagalit ng anda undo ko at baka daw ako bumaligtad sa bangka. Gusto ko ang sumama sa anda idad ko pagtitinda ng ginataang hipon bago mananghali... ako ang tagasigaw ng "hipon!! hiponn!! bili kayo ng hipon bagong luto!!", tapos pagka hapon kasama ako ng anda idad sa pagdadasal bahay-bahay kasama ang iba pang mangdarasal, kasama din ako sa pagpapakulot ng buhok sa anda kusya...kasi kinukulutan ako ng libre ng anda kusya...
Palagi din ako nagpupunta sa bahay ng anda valeria ko...cya ung tyahin ng tatay ko na tumayong ama at ina. Kapag ako andun na... gustong gusto ko ung tatawagin ako ng anda ko.."oy kalegie..halika nga dito at bunutan mo ako ng puting buhok... ay sampung ubang ay betsingko ha." ako'y ganadong ganado sa pagbunot.. nakakapiso ako nun maghapon.. tapos kapag dun na ako naglalagi.. sasabihin non " oy kalegie ikay umuwi na, tulungan mo nanay mo hala uwi na" cyempre uuwi na ko.. lakad un mula primera pulo hanggang maracta.
Si nanay that time ay mananahi pa ng anda valeria... aalis ng maaga at uuwi ng hapon na. Si tatay naman tumutugtog pa sa Sulivan.. pianist cya dun sa calamba lingguhan kung umuwi.. kaya ang atensyon ko ay nasa lolo at lola ko... may kapatid na rin ako nun.. dalawang lalake.. si vivo at si esto na baby pa..
Nasanay ako sa ganung routine... minsan kalaro mga kapatid ko kapag wala ng ginagawa.. minsan kinukulit ko ang anda undo ko sa pagkwento tungkol sa mga hapon.. kahit paulit ulit ang kwento gusto ko ulit ulitin ang pagkwento non... dun ko nalaman na 3 kapatid ng lolo ko at sya lang ang nakasurvive... ung daw kuya nya si lolo andres ay binata pa ng dukutin ng hapon at patayin.. ang anda undo ko rin ang nagturo sa akin ng unang kanta...un ung "Ang bayan ko" lagi kaming duet non.. kaya ang tawag saken ng anda ko ay "usi.." umusisa ng lang daw ako ng umusisa...hehehe
Mahilig magtanim ang anda undo ko.. sa bakuran andun ang paborito kong puno ng suha, andun ang star apple, ang papaya, ang saging, balimbing at kamias.. paborito ko ang punong saging kasi ang saha non ay lumalaylay na pwede kong pagbitingan na sa ilog ang bagsak.. tabing ilog kasi kami nakatira. At kapag nalaman ng nanay na kami'y sa ilog naliligo naku para na kaming palaka sa pagiwas sa palo ng nanay... kung saan saan kami nakakarating makaiwas lang sa palo ng walis tingting..
Masaya ang life ko nung bata pa.. nang nasa elementary na ko nagkaroon na ko ng mga barkada na taga ibayo... minsan niyayakag ako manguha ng bignay at pipino... atkapag walang pmbyad sa bangka.. no choice kundi ang tawirin ang ilog.. malakas ang loob ko noon.. kahit hindi magaling lumangoy basta may kawayan akong dala na pwede kong kapita nkapag nakakaramdam na ng pagod...
Hindi alam ng nanay o ni tatay na naranasan ko din ang mamulot ng basura.. kasama ko mga pinsan ko at kalaro.. punta kami sa basurahan.. pulot ng plastic..pako o kahit anong metal na pwedeng ipagbili. nakaka tres kami non o kaya limang piso.. naranasan ko din ang mamingwit mag-isa... pinaggawa kasi ako ng anda undo ko ng pamiwas na kawil ang dulo..tapos ako na ang bahala sa paing.. kuha ako bulate matataba dun sa putikan tapos ilalagay sa lata. Paborito ko rin ang tirador.. meron ako non palagi nung bata pa na nakasakbat sa leeg... ginawa din ako ng anda undo ko ng tirador..
Naalala ko, tinuruan din kaming dalawa ni vivo ng tatay na mamaril... ung de oxygen pa.. tapos ang babarilin namin ung palaka sa loob ng lata. Pero ang mas natuto eh ang kapatid ko.. hehehe..
Sabi ng nanay, nung 7 months palang daw ako... nagkaroon daw ako ng karamdaman... na ikipayat ko ng husto, lumaki daw ang tyan ko at nanglalim ang mata... kung saan saan na raw ako ipinagamot.. sa doktor at sa albularyo... sabi ng nanay sumuko na daw sila ng tatay at tanggap na ang magiging kapalaran ko...kulang nalang ay ihain ako kay God. Nakatira kami nung time na un sa longos...kami palang daw ang nakatira dun at puro kahuyan daw ang paligid. Sa awa saken ng anda idad ko.. inuwi nya ko sa lumban, dun ako pinaglagi.. kapag daw ako pinagtatanong kung kaninong anak... hindi daw masabi ng anda at talagang kahinulos hinulos ang itsura ko... kung sa mga nakakakita... mas matamang sabihin na naaawa sila sa akin. Himala at doon ako gumaling.. lumaki ako at nagkaisip na katabi sa pagtulog ang anda undo ko at anda idad... kahit na andiyan ang nanay ko at tatay.. gusto ko lagi akong katabi nung dalawa sa pagtulong...kahit nung highschool ako, college at hanggang ngaun gusto ko kalapit anda idad ko paghiga kasi nagpapahele ako bago matulog.
Ng mamatay ang anda undo ko nung highschool ako.. laking lungkot ko.. kasi bago sya namatay nagkaroon cya ng sama ng loob saken.. o mas tamang nagtampo sya sken. Abot abot ang paghingi ko ng sorry sa kanya kaya lang late na. Tuloy naalala ko kung paano nya ko inalagaan , kung paano nya ako minahal bilang apo... naalala ko nung nabaril ako sa binti nung first year highschool ako... wala noon si tatay nasa maynila nagluwas ng tahi.. ang nandun lang ay nanay at ang tiyo nick... ng mabaril ako nagpanic agad ang nanay, nerbyosa kasi talaga ang nanay, ang anda undo ko andun umaalalay palagi. 2 months ako sa provincial hospital.. may semento ang paa at nilagyan ng bakal.. ng ako'y makalabas na at tinanggal na ang semento.. pinagprovide ako ng anda undo ko ng saklay.. natouch ako sa ginawa ng anda ko...
Hanggang ngaun naaalala ko ang anda kahit sa panaginip nagpapakita cya... sabi ng anda idad ang gusto nya kapag cya ang namatay ako ang magsasalita sa simbahan. Kapag naiisip ko un lalo akong nalulungkot... ang anda idad kasi ang lagi kong kakampi, kahit ng mag-asawa ako cya palagi ang kumukunsinti sa akin... haay... yan ang kwento ko ngaun taon.. ang tungkol sa aking buhay noong bata pa.
This is my family...
